Tuesday, September 30, 2008

Ang Pista Sa Aming Nayon!



Eto si Manong.
Miyembro yan ng akyat-bahay gang.
Naku, hindi yung grupo ng magnanakaw ha!

Ang grupo ni Manong
ang siyang umaakyat sa mga bahay para isabit
ang mga bandiritas na palamuti sa pista.



Pista nitong linggo ni San Lorenzo Ruiz.
Aba katoliko naman itong si Lui
eh hindi naman niya alam ang pista!
Sa kabilang simbahan kasi siya sumasamba.
Sa simbahan ng Santo Rosario
na sa Oktubre naman ang pista.

Ewan ko ba naman kung bakit
sa subdivision na tinitirhan namin
at sa barangay mismo namin
ang dami-daming simbahan.
Eto't magtatayo na naman ng isa pa
na mas malapit sa bahay namin.
Marami ring paaralan (22!)
at sa barangay pa lang namin iyun!


Ayan, nakabit na nila Manong ang bandera!

Inabot sila ng buong araw para ikabit ito.
Sukat ba naman kinabukasan
dinaanan ng mga damuhong bus
na nagsundo ng mga bata
sa malapit na paaralan
para sa field trip nila
na siyang nahila ang ibang bandera.
Pagdating ng linggo,
kulang-kulang na ang bandera
na mistulang nabungi!

At iyan naman ang banda . . .

na ipinadala ng Punong Bayan
para magbigay ng tuwa.
Naku, eh kaingay-ingay naman!
Nagtaguan tuloy kami ng mga anak ko!
Mga bata ang tunay na nasisiyahan sa ganyan.
Tingnan naman ninyo ang mga batang ito
na galing pa sa bayan at dumayo lang
para sundan ang banda.
Tuwang-tuwa sila.



Mga bata lang talaga ang siyang nasisiyahan
sa mga bandera, banda at sa handaan
na siyang nakikita sa tuwing may pista.

Pero kami ni Lui
nanunuod lang kami.
Natutuwa kami sa mga bata.
hindi sa mga bandera at banda.
Hindi kasi ito mahalaga sa amin.
At hindi rin ito ang tunay na diwa ng pista
para sa amin.

Thursday, September 25, 2008

I-Text Mo Kuwento Mo

Minsan pinaupo ako sa gitna
ng isang room na puno ng tao . . .

Ayun!
nauso ang
Center of Attraction.



Eh sa sobrang kaba
hinimatay ako . . .

At doon naimbento ang term na
Drop-Dead-Gorgeous . . .



Tapos,
hinuli ako ng pulis.
Tinanong ko sa anong kaso?

Possession of a
Killer Smile daw!



Tumingin ako sa salamin
para tingnan kung totoo ang bintang.
Nakita ko ang reflection ko
sa mata ko . . .

Ayun!
Nauso na ang -
"Beauty is in the Eyes of the Beholder"



-mula sa text ni Clairelynn.

Tuesday, September 16, 2008

Nadiskaril ang Translator ko!

Nakup! Sinasabi ko na nga ba!
Tatamaan rin ang kumag na iyan.
Saksakan kasi ng gulo at takaw.
Ayan, nawalan tuloy ako ng tagasalin.

Kaya pala madalas akong bantayan
ng anak kong si Bogart.

Aba eh may dinaramdam pala.
Sukat ba naman tamaan ng sugat
sa gawi ng tumbong niya
kaya ayan medyo kinakati
at hindi mapalagay.

Aba ano naman ang magagawa ko diyan?
Eh hindi naman ako duktor?
Marahil nakagat iyan ng bubuyog.
O kaya nadikitan ng linta
at nasipsip ang dugo niya
at waring hinila niya palabas
kaya ayan . . . mukhang biyernes santo.
At sinabayan pa ng tabi ng isa pang makulit.

Tingnan ninyo.
Laging magkatabi ang dalawang iyan!
Parang pinagbiak na bunga
ng di mo mawaring bagay!
At ayun ako sa linkod nila
nagmamatyag sa bahay ko.

Iyang magkapatid na iyan
kahit hindi sila magkamukha
saksakan sila ng close.
Friendship to the max talaga!

Sa hirap at ginhawa
walang iwanan talaga
ang dalawang iyan!

Kaya nga mahimbing akong nakakatulog.
Tutal kahit na may dinaramdam ang isa sa kanila
siguradong may sasama naman
sa paghihirap niya.

Hindi tulad ko
laging nag-iisa.


Haay!
Makatulog na nga.
At sa hindi marunong bumasa ng Pilipino
saka na lang ninyo hintayin
ang paggaling ni Bogart
na kahit may dinaramdam
saksakan pa rin ng takaw
at gulo!

Thursday, September 4, 2008

Bully Daw Ako?

Iyan ang sabi ng iba sa akin.
Bully daw ako.

Madalas kasi ako maiinis sa mga anak ko
at lagi ko silang pinapagalitan.
At dahil diyan, naturingan akong bully.

Kaya ayan,

hindi kami puedeng magsama ng mga anak ko.
Palit palit ang paglabas sa amin.
Kasi baka raw awayin ko sila.

Pero tingnan naman ninyo.

kahit nasa labas sila ng bahay
doon pa rin sila sa tabi ko!
Bully ba iyan?


At ganoon din naman ako.
Sa tuwing ako naman ang nasa labas
doon pa rin ako sa tabi nila.

Bully ba iyan?


Kapag tinanong naman ninyo si Lui
sasabihin niya sa iyo
na saksakan ako ng bait.

Naku parang yaong mga nanay sa TV
na sa tuwing nahuhuli ng pulis
ang mga anak nilang nagnanakaw
o gumagawa ng anumang masamang bagay
ay luhaan sasabihin:
"naku, ang bait niyang batang iyan!"

Sus, samantalang pa-ulit ulit nang nabilanggo
ang "mabait" na damuhong anak nila
na kahit sa katandaan
eh saksakan ng kulit
at hari ng gulo
sa mata ng ina niya
mabait talaga siya.

Aba, Nanay, iyang pasaway mong anak
ang tunay na bully!

Samantala ako,
ako ang tunay na mabait.
May pagka-masungit minsan
pero sa mata ni Lui
tunay akong mabait!

At iyan ang totoo. . .