Do You Remember My Sack Post?
Translated by Bogart
Oo. Tungkol sa sako na ginawang bag na iyan nga.
Yes. It is about that sack bag.
At bago magkalimutan, kasi sa tutuo lang, nakalimutan ko na kaya! Ay que barbaridad! Mahirap na talaga ang tumatanda. Kung hindi pa ako tinanong ng kaibigan kong si Berto kung ano ang nangyari sa sakong iyon hindi ko na talaga matatandaan at hindi ko na rin makukwento sa inyo.
And before I forget, because in truth, I already forgot about it! It's hard when you get old. And if my friend Berto did not ask about that sack, I will not remember and narrate what happened afterwards.
Eto and nangyari sa sako:
Here's what happened to the sack:
Oo, nakabalik ang sako dala ni Luchie.
Yes, the sack bag returned with Luchie.
Hinabol ko nga pero hindi ko naabutan! Nakatulog ako sa damuhan, dyaske!
I tried to catch up with her but failed because I slept while waiting. Drat!
Sinilip ko kung ano ang dala ni Luchie para sa akin bukod sa ulam kong manok. Aba, eh di atay ng manok at kung anu-ano pa! Aba, hindi nyo na maitatanong na puro manok lang ang kinakain namin ng mga anak ko. Kaya puro nilagang manok, adobong manok, at pati ang kibbles namin aba siyempre, manok din! Sigurado, tutubuan na kami ng pakpak dito!
I took a peep to see what Luchie brought for me aside from my chicken meal. What else except lots of chicken liver and what-not. Oh, you need not ask that my pups and I only eat chicken. We have boiled chicken soup, adobo chicken (flavored with soy sauce) and even our kibbles are chicken too! For sure we will sprout chicken wings soon!
At para maiba naman, bumili din si Luchie ng paborito kong pinoy merienda!
And for a change, Luchie bought my favorite pinoy snacks!
Kutsinta, puto na ube, at suman! Mamatay!
Sticky rice cakes, ube-flavored and wrapped in leaves. Deadly!
Aba, kapag ganyan ang kainan, doon na ako maghihintay sa lamesa para swak!
And if that's the meal, I will wait on the table to be sure!
Aba siyempre, mahirap nang maunahan!
. . . that nobody will beat me to it!
