Aba, eh hindi pa ni Luchie tapos ang parol namin!
Aba dapat pag simula ng simbang gabi, naka-ilaw na ang parol. Naku, kailan kaya matatapos ang parol namin? Sa dami ng ginagawa nila Luchie malamang aabutin ng Pasko bago matapos ang parol na iyan! Naku eh minana pa naman nila sa Papa nila iyan. Kung buhay ang Papa nila ngayon malamang na-sermonan ang mga bruhang iyan!
Kahit inaantok si Luchie, sumama siyang magsimbang gabi kasama si Loyd. Si Lui medyo pagod at di niya feel magsimba. Madalas kasi tuwing madaling araw ang simbang gabi. Pero ngayon mayroong misa sa gabi (alas 9 ng gabi) at mayroon din sa madaling araw (alas 3 ng umaga). Pero ang kinagandahan nitong simbang gabi, sa bawat misa may iaalay silang regalo para sa mga taong tinutulungan ng simbahan tulad ng mga bilanggo, mga mahihirap, atbp. Kaya sa buong siyam na araw nakakaipon sila ng iba't-ibang regalo para sa mga nangangailangan: pagkaing de lata, tuwalya, sabon, damit, sipilyo, atbp.
Kami rin ng mga anak ko tumutulong rin kami. Tingnan mo ang dalawang anak ko na yan. Naku super kulit ang mga iyan ngayon! Excited kasi sila kapag may tutulungan. Nagbigay kami ng mga t-shirt sa mga bata para sa isang outreach program, mga laruan at gamit para kay Joylin na may cerebral palsy, at binabahagi namin ang mga gamit namin sa mga ibang aso sa aming paligid tulad ni Doggy. Lahat ng sobrang pagkain ibinibigay namin para sa kanila.
Masaya ang magbigay. Hindi ka lang nakakatulong, nakakapagbigay saya ka pa. Magaan pa ang pakiramdam mo.
Kaya't mahimbing rin ang tulog mo. Malamig pa naman at masarap matulog magdamag. Pag gising ko nuong isang linggo, sinilip ko ang kalangitan, at ito ang nakita ko:
Iyan ang bilog na buwan na pilit pa ring sumisilip kahit mag-uumaga na. Marahil tulad ko masaya rin ang buwan. Ilang linggo na lang, magbabago na ang buwan. Malapit na ang birthday ko niyan! Sa Enero, magiging 9 na taon na ako. Matanda na nga ako. Pareho na kami ni Luchie na Senior citizen na. Siguro dapat may Senior Citizen card din ang aso?
Hmp. Sabi nga nila, lilipas rin iyan . . .
