Translation by Bogart
Matindi ang sikat ng araw sa umaga. Matindi rin ang buhos ng ulan sa maghapon. Mistulang nag-aaway na hangin at init. Hindi ko tuloy malaman kung gusto ko ito. Kasi masarap matulog tuwing umuulan sa hapon. Pero sino ba naman ang makakatulog sa ingay ng kulog?
The sun's heat is harsh in the morning. So is the heavy downpour in the afternoon. It's as if the air and the heat is fighting. Now I do not know if I like this. Because I love taking a nap when it rains in the afternoon. But who can sleep with the noise of the thunder?
Iyan ang dala ng init at lamig. Mistulang nahilong ewan. Hindi mo mawari kung nasira ang takbo ng panahon. Marahil sira na nga ang panahon. Hindi na nito malaman kung aaraw siya o hindi. Hindi ko rin malaman kung araw na o madilim.
That's what the heat and the cold can bring. Like some dizzy something. You do not know if the weather got broken. Maybe it is broken. The weather does not know anymore if it should be sunny or not. I also do not know if it is daytime or nighttime.
Nakauwi na si Luchie galing sa bakasyon niya sa Palawan. Sinilip ko kung ano ang dala niyang pasalubong na puede kong tsibugin:
Luchie got back from her vacation in Palawan and I took a peek at what she brought home which I can possibly eat:
Danggit? Dried Fish?
Pass.
Kasuy? Cashew Nut? Pass.
Ube balls, bead chokers, rainstick . . .hmmmm wala ata akong ma-e-enjoy sa pasalubong ni Luchie! Wala naman akong makain sa mga dala niya. Binigyan niya ako ng hopia na paborito ko. Ok, puede na. Anyway, mukha namang nag-enjoy naman si Luchie sa bakasyon niya.
Ube balls, bead chokers, rainstick . . . hmmmm, I don't think I will enjoy any of things Luchie brought home! I don't have anything that I can eat there. She gave me hopia which is my favorite. Ok, that will do. Anyway, Luchie enjoyed her vacation.
Naku, usong-uso sa mga Pinoy ang pasalubong. Sa tuwing umaalis sila dapat may bibilhin silang pasalubong para sa lahat . . . pati sa kapitbahay! Sus, mamumulubi ka talaga niyan!
It is a fad for Pilipinos to bring home something (pasalubong) every time they travel. They make sure to buy something for everybody . . .including for their neighbors! Geez, you will really go broke with that!
Si Lui walang pakialam sa pasalubong. Kadalasan kasi ang biyahe niya dala ng trabaho niya. Sa tuwing umaalis iyan para mag-research o kung anuman, bihira iyan bumibili ng kung anu-ano para ipasalubong. Mas gugustuhin pa niyang gumastos para sa kakainin niya. Gusto niyang tikman ang mga pagkain sa mga lugar na napupuntahan niya.
Lui does not care about pasalubongs. Most of her travels are related to her work. Every time she travels to do research or whatever, she rarely buy things to bring home to people. She would rather spend her money dining because she wanted to taste the food in the places that she would visit.
Pero 'wag ka. Lagi siyang may pasalubong sa amin ng anak ko. Lagi niya kaming binibilhan ng treats! Kaya nga kapag wala siya tulad ngayon hinahanap siya ng mga anak kong si Sweepy at Bogart.
But that is not always so. She would always buy something for me and my pups. That is why when she is not around, like now, my pups Sweepy and Bogart would look around for her.
Kapag narinig ko ang parating na ulan agad kong tinatawag ang mga anak ko. Sigurado kasi akong kapag uulan sa mainit na panahon, nariyan rin ang kidlat at kulog na siyang kakatakutan namin ng mga anak ko!
When I hear the approaching rain, I immediately call my pups. I am sure that when it rains during a hot day, thunderbolts and lightning might follow which will be frightening for us!
