english translation provided by my DarkShadow
Aba nasira lang ang PC namin bigla na lang lumipas ang isang buwan! Waring hindi ko ata na-feel ang Pebrero! Eh ang dami ko pa namang ginawa noong buwan na iyon! Pero nawala lahat yan dito!
Our PC just got broken and a whole month passed us by! I did not feel February pass! And to think I did a lot of things that month! But here it is all gone!
Iyan.
Iyan na nga ba ang gusto kong sabihin.
Sa bilis ng takbo ng mga bagay-bagay dito sa internet, sa konting sandali lang, aba puede ka nang maglaho na parang bula! Eh alam naman ninyo na ayaw na ayaw kong lumabas sa bahay namin. Kaya kung sira ang PC aba eh di go si Lui sa internet cafe para mag-kape at mag-internet! Aba malay ko naman na aandaran ng katamaran si Lui. Ano ba naman na idamay ang kuwento ko sa tuwing pupunta siya sa internet cafe para i-update ang kuwento namin. Naku sa inip niya doon mga kuwento lang ni Sweepy ang na-chi-chika niya. Sabi niya di raw niya feel mag-internet sa labas! Kaya kapag natapos na niya ang dapat niyang gawin, pilit niyang isisingit ang kuwento ni Sweepy at iyon na. Uwi na siya agad. Tipong imbiyerna ang bruha.
There.
That's what I mean.
Things happen so fast in the internet that when you leave for a few moment you can easily disappear and be forgotten! That's why when the PC got broken Lui has to go to the internet cafe to have coffee and internet service. And you know how I hate to leave the house. How am I supposed to know that Lui will get lazy and will not bother to update my stories when she goes to the internet cafe. Lui gets so impatient there that she can only update Sweepy's blog. Lui said that she does not like working in a public computer which is why as soon as she finished her work, she will only update Sweepy's story and hurry home. Lui is completely fed up with it.
Hmp.
Sinasabi ko nga ba.
At bakit nga ba inabot ng katagal tagal ang pag-repair ng PC namin? Sino ba ang magulo ang schedule kaya na-imbiyerna na rin ang taong pupunta sa bahay para i-repair ang PC namin?
Hmp, I knew it.
But why did it took so long to have our PC repaired? And whose schedule is sooo busy that the repair guy got fed up fixing the date to check the PC in our house?
Anyway, naayos na rin sa wakas. Mabuti na rin at nakabakasyon ako rito. Medyo tumaba ako. Anong "dati na akong mataba"? Hoy, hindi ako mataba! Siksik lang talaga ang katawan ko! Pero siyempre, sa dami ng tsinibog ko noong Pebrero . . . siguro nga tumaba ako ng konti.
Anyway, the PC is OK now. It's good to have a vacation here too. I gained some weight. What do you mean I'm fat? Hey, I'm not fat! My body is just tight. But then, after all that I ate last February I'm sure I gained some weight.
Maraming masayang nangyari noong isang buwan: Bertdey ni Lui . . . ValentinesDay . . . at marami ring malungkot. Maraming nagkasakit at nitong Marso namatayan rin kami sa DWB na sadyang nakakalungkot. Sadyang ganyan ang buhay. Umiikot sa gitna ng saya at lungkot.
A lot of happy events happened last month: Lui's birthday . . .ValentinesDay . . . and a lot of sad moments too. A lot of our friends got sick and just this March somebody at DWB died which made us sad. But that's how life turns in the midst of joy and sadness.
Sana sa gitna ng mga kaganapan sa mundo, makukuha pa rin nating harapin ang ating bukas. Aba kung nariyan ang mga anak ko at sina Lui sa paligid ko siguradong kaya kong harapin ang pag-ikot ng mundo.
I hope that in the midst of the things happening in the world, we can still face our tomorrow. Well, as long as I have my pups and Lui around me, I'm sure I can face whatever life will bring me.
Marso na.
At masaya kong haharapin ito.
It is March already. And I will face this with joy.
